Ya Mümin...Ya Müheymin..Ya Aziz...Ya Cabbar

Ya Mümin!

Sen hidayetini göndermezsen kalpler nasıl mutmain olur

Sen kalplere itminan vermezsen kim inandığından emin olur

Sen inandırmazsan kim mümin kalır

Revamın tuzağına düşürme beni nefsimin diline bırakma beni

Öyle mümin eyle ki beni pişmanlıklarım beni sana döndürsün

Ya Müheymin!

Sensin gariplerin sığınağı

Sensin kimsesizlerin dayanağı

Sensin hakkı himaye eden

Sensin aklımı aldanışlardan kollayan

Sensin ayağımı tuzaklardan kurtaran

Sen ki zayıfları kuvvetlilerin şerrinden himaye edersin

Mazlumların hakkını zalimlerden almayı vaat edersin

Sen ki benim en küçük¸ en önemsiz¸

En gizli arzularımı da bilir bana merhamet edersin

Nefsimin aldatmalarına kanmaktan koru beni

Aşağıların aşağısına yuvarlanmaktan koru beni

Ya Aziz!

İzzet senindir sendendir izzet

Sen dilersen kimse zillete düşmez

Sen vermezsen kimsede izzet kalmaz

Kalbim yalnız sana kanar

Yakınlığınla aziz eyle kalbimi

Ruhum yalnız seni arar

Huzurunla aziz eyle ruhumu

Halim yalnız sana aşikar

Başkalarının yanında rezil etme beni

Ya Cebbar!

Sen ki mağrurları gururlarına esir eylersin

Sen ki kibirlenenlerin boynuna kibirlerini tasma eylersin

Sen ki zor kullanıp zulmedenleri vicdanlarının pençesine hapsedersin

Bir sineği vasıta eyle de Nemrutlardan kurtar beni

Bir asayı vesile eyle de firavunlara galip getir beni

Ebabilleri gönderde Ebrehelerin fillerinden koru kalbimi

Nefsimin beni isyana zorlamasına izin verme

Aklımın beni saptırmasına geçit verme

Hep itaat üzre sabit kıl beni