Aşk-ı Kübra: Aşk Buralı Değil

26 Temmuz 2009 Pazar

Aşk Buralı Değil

Sebepsiz bekleyişler yıldızları söndürür
Kıpkırmızı bir sürgünsün sen
Bense beyaz bir ateş
Yalnızlığın yetmiyor aşkını unutmaya
Gözlerine gömülmeyi ne çok isterdim

Şimdi benzi solgun bir gül gibi
Ne işe yarıyorum
Saltanatına boyun eğmekten başka

Gülün izbesine takıldı ruhum
Sımsıcak bir tebessüm geçti dudaklarımdan
Konuştukça artıyor suskunluğum gül izbe

Sana söylenmedik sözler bırakıyorum
Tut ellerinden başlayan hikâyenin

Aşk buralı değil
Sevgili
Buralı değil

Mehmet Şamil Baş

Sadık Yalsızuçanlar

Aşk, insanın hallerinden bir haldir ve bu dünyaya gelişindeki o saf, yalın haline doğru bir sıçrama imkanıdır. İnsanın yaşamında üç şey habersiz gelir: Doğum, ölüm ve aşk. Nasıl doğumla yeni bir aleme geliyorsak ölümle de yepyeni bir alemin kapısını aralıyoruz. İşte bu iki sessiz belirsizliğin arasında, insanı kayıtlı... ve sınırlı olduğu yatay düzlemden aşkın olana doğru yükselten bir imkandır aşk. Aşk, tüm bağları yıkarak kendi bağlarını kurar. Acısı süreklidir, paylaşılamaz ve sürekli çoğaltır kendisini. Aşk sırlardan bir sırdır, belki Sırların Sırrı`ndan bir haberdir. `Al Aşkını Ver Beni` diyen, Sevgili karşısında, aşk uğruna kendi kişisel algısını sildiği için pişmandır ve `ben`ini geri istemektedir. Oysa aşktan önceki ben`in yerinde artık yeller esmektedir. Aşkla birlikte o ben gitmiş, yerine yepyeni bir benlik gelmiştir.