Yine bekleyiş yine bir hareketlilik bir kıpırdama bir sızlanma benden habersiz yine hangi vurgunlara gebesin kalbim. Sanırım yine bir göç. Bu göç beni hangi dağlara hangi denizlere savuracak, başımı hangi kayalara vurduracak.
Yapma ey kalp çıkma bedenimden vücuduma ruhuma aklıma hükmetme. Etme kalbim bu bedenden ayrılma yar olmayacak yine sevdiğin kişi. Asileşme kalbim acı çekmek istemiyorum. Düşünmek istemiyorum düşünmekten bıktığımı düşünmeyi istemiyorum.
Bak Dilim razı değil yeni birine sevgili demeyi ellerim kabul etmiyor yeni bir elleri. Yapma, etme bu kötülüğü bana unutamadım beni varlığıyla varlığımı, yokluğuyla varlığımın yokluğunu hissettiren o canı, hala aklımdan atamadım onun gülüşlerini kendi gülmelerimden. Biliyorum sende hala unutamadın zavallı kalbim sana kızmıyorum sana kızamıyorum senden vazgeçemiyorum bırakma beni terk etme bu bedenimi. Bırakırsan sensiz sabahlarım sabah, akşamlarım akşam mı olur sanırsın? Saatlerim saat, senelerim sene, baharlarım bahar mı olur mu bir anlam mı taşır sensiz bunlar?
Bütün hayatımın manaları sana yüklemiştim sen demek dünyam demekti sen demek Allah’ı hatırlamaktı.
Bırakma dedim sana kalp aha da bıraktın manasız kaldım neyse kalp yolun açık olsun umarım benim sevdiğimden çok sevilirsin umarım benden daha çok değer veren birini bulursun. Umarım daha iyi bir bedenin kalbiyle birleşip iki ayrı bedenin tek kalbi olursun.
Her şey rağmen aşk olsun…
Mehmet Adın
0 yorum:
Yorum Gönder