29 Ekim 2009 Perşembe

Leyla bir sembol


Avare gibi çöllerde yanmak değildi Sevda

Her yerde Onu görmekti

Leyla’da değildi Sevda

Heryerde Onunla Olmaktı

Ve asıl Sevda…

Bu yolda ilerlerken Mevla’yı bulmaktı

Bir saça; bir cemale kanmak değil;

O güzelliğin sahibine yanmaktı…

Ona kavuşma pahasına; ömrü Can’a sunmaktı

Leyla bir sembol…

Asıl Mecnûn içimizde…

(alıntıdır)


3 yorum:

Zehra Fındıklı dedi ki...

İnşaALLAH!

Unknown dedi ki...

iyi şiirmiş aşkın zirvesi söyleşisnin üzerine iyi gitti:))

cografyacı dedi ki...

:):)