Aşk-ı Kübra: Çiğdem Crosus: Adım Aşk

4 Ocak 2010 Pazartesi

Çiğdem Crosus: Adım Aşk

Adım aşk benim.
Sığmam ele avuca, hepsedilmezim ama hapsederim.
Acımasızım kölelerime karşı. Özlem ruhtur bende, gözyaşı kanım damarlarımda akan.
Aslında kölelerim var eder beni ben farkında olmadan, ben varolduktan sonra hükmederim.
Bazen kör derler ama ben değilim kör olan, kölelerim. Gözlerde var olurum. Deli bir ateş olur akarım yüreğe. Isıtırım önce, ılık, yavaş, ve usulca. Sessiz sedasız... sonra hızlı bir çarpıntı olurum kalpte... işte o zaman kelepçeler geçirmişimdir köleme gönlümce.
Yok artık kaçış. Yaramaz bir ateşimdir artık, yakmak için eritircesine...
Adım aşk benim.
Yakınları uzak eden, sabrın tanımını hiç düşünmeden silebilen. Düğüm olurum boğazda çoğu zaman, tende ateş, kelpte heyecan, gözde yaş, akılda sevgili...
Adım aşk benim.
Yakınları uzak eden. Acımasızım, evet! Ancak kölelerim var eder beni, ben varolduktan sonra hükmederim...

Çiğdem Crocus
http://withcrocus.blogspot.com/

Sadık Yalsızuçanlar

Aşk, insanın hallerinden bir haldir ve bu dünyaya gelişindeki o saf, yalın haline doğru bir sıçrama imkanıdır. İnsanın yaşamında üç şey habersiz gelir: Doğum, ölüm ve aşk. Nasıl doğumla yeni bir aleme geliyorsak ölümle de yepyeni bir alemin kapısını aralıyoruz. İşte bu iki sessiz belirsizliğin arasında, insanı kayıtlı... ve sınırlı olduğu yatay düzlemden aşkın olana doğru yükselten bir imkandır aşk. Aşk, tüm bağları yıkarak kendi bağlarını kurar. Acısı süreklidir, paylaşılamaz ve sürekli çoğaltır kendisini. Aşk sırlardan bir sırdır, belki Sırların Sırrı`ndan bir haberdir. `Al Aşkını Ver Beni` diyen, Sevgili karşısında, aşk uğruna kendi kişisel algısını sildiği için pişmandır ve `ben`ini geri istemektedir. Oysa aşktan önceki ben`in yerinde artık yeller esmektedir. Aşkla birlikte o ben gitmiş, yerine yepyeni bir benlik gelmiştir.