Aşk-ı Kübra: Sen - Ben, Ben - Sen (imkansız sanırım)

18 Ocak 2010 Pazartesi

Sen - Ben, Ben - Sen (imkansız sanırım)

Ne kötüdür insanın aklı ile yüreği arasında çaresiz kalması....
Ne kötüdür an kadar yakın bi asır kadar uzak olması..
Ve bilir misin ne acıdır insanın bildiğini anlatamaması
BEN deyip susması
SEN deyip ağlamaklı kalmasıı..!!!
alıntı..

3 yorum:

leyla dedi ki...: BEN, diyip hâli anlatacak kelime bulamayışın aczine, SEN diyip dîlin tutuşması eklenince..
Düğüm olan dil olur hep.; 18 Ocak 2010 22:32
Elif Kararlı dedi ki...: Bu kelimeleri ingilizce söylesek bi işe yarar mı blog kardeşi ;)

Çok hoş bi alıntıymış beğenmemek elde değil...Eline sağlık...; 18 Ocak 2010 23:55
cografyacı dedi ki...: Dil, söz bir araçtır kalpten kalbe giden bir yol yoksa dil bütün gün ben sen desin boş...bence :)

Papuç: bir dene istersen blog kardeşi bunları inglizlerinde okumaya hakkı var :)hayatlarına biraz duygu yüklesinler; 19 Ocak 2010 13:46

Yorum Gönder

Sadık Yalsızuçanlar

Aşk, insanın hallerinden bir haldir ve bu dünyaya gelişindeki o saf, yalın haline doğru bir sıçrama imkanıdır. İnsanın yaşamında üç şey habersiz gelir: Doğum, ölüm ve aşk. Nasıl doğumla yeni bir aleme geliyorsak ölümle de yepyeni bir alemin kapısını aralıyoruz. İşte bu iki sessiz belirsizliğin arasında, insanı kayıtlı... ve sınırlı olduğu yatay düzlemden aşkın olana doğru yükselten bir imkandır aşk. Aşk, tüm bağları yıkarak kendi bağlarını kurar. Acısı süreklidir, paylaşılamaz ve sürekli çoğaltır kendisini. Aşk sırlardan bir sırdır, belki Sırların Sırrı`ndan bir haberdir. `Al Aşkını Ver Beni` diyen, Sevgili karşısında, aşk uğruna kendi kişisel algısını sildiği için pişmandır ve `ben`ini geri istemektedir. Oysa aşktan önceki ben`in yerinde artık yeller esmektedir. Aşkla birlikte o ben gitmiş, yerine yepyeni bir benlik gelmiştir.