Dinle Neyden

İnsan da olan bu hasret duygusunu Mevlânâ ‘ney’e benzetiyor. Ve eşsiz eseri Mesnevi’sine başlarken bu hali şöyle anlatıyor:


"Dinle neyden, zira o bir şeyler anlatmada
Ayrılıklardan şikayet etmededir:
Ney der ki: Beni kamışlıktan kopardıklarından beri,
İniltim kadın-erkek herkesi ağlattı.
Ayrılık bağrımı delik deşik eylesin,
Tâ ki aşk derdini anlatabileyim."


İnsan ‘ney’ gibi öz vatanından ayrılmış ve bu aleme gönderilmiştir. Bu alem insan için gâm meclisidir. Ve içinde bir yerlerde ayrılık acısı taşımaktadır. Bu ayrılık acısı kimi insanlar tarafından dile getirilmiştir. Bakın Nûri, bu acıyı nasıl anlatıyor:

“Bak! İçimdeki bütün düşüncelerden sıyrıldım,
Ve Sende bekâ bulabilmek için kendimi yok ettim.
Daha ne kadar bekleyeceğim ey Kalbimin Sevdiği
Bu sürgüne daha fazla dayanamam."