18 Temmuz 2010 Pazar

Ey insan!


Ey insan!

Hiç mümkün müdür ki
sana bu sîmâyı veren ve o sîmâda
böyle bir sikke-i rahmeti ve bir hâtem-i ehadiyeti vaz’ eden Zât
seni başıboş bıraksın;
sana ehemmiyet vermesin
senin harekâtına dikkat etmesin
sana müteveccih olan bütün kâinatı abes yapsın
hilkat şeceresini meyvesi çürük bozuk ehemmiyetsiz bir ağaç yapsın
güneş gibi zâhir olan rahmetini
hem hiçbir cihetle şüphe kabul etmeyen
ve hiçbir vecihle noksaniyeti olmayan

ve ziyâ gibi görünen hikmetini inkâr ettirsin? Hâşâ!

Sözler

0 yorum: