Aşk-ı Kübra: Sana bir İnşirah Sûresi neşesi

Hüzünler Perisi
Çağla durma ağla sen kalbim
Gün gelecek yorulacaksın
Bir ömür uyuyorsun göz yaşlarıyla

Kalbim son atışlarda bu gece
Gözlerim son bakışlarda her gece
Ha bugün ha yarın derken beklerken
Melek peşimizde biz yol alırken

Mezarlıkta gül olsam
Durmasam ağlasam
Ölümsüz kalıp da
Bir isim salsam dünyaya

Yetmez mi hüzünler perim yetmez mi?
Sana bir İnşirah Sûresi neşesi
Yetmez mi hüzünler perim
Bana bir Yasin sessizliği

Hüsrev HATEMİ

Sadık Yalsızuçanlar

Aşk, insanın hallerinden bir haldir ve bu dünyaya gelişindeki o saf, yalın haline doğru bir sıçrama imkanıdır. İnsanın yaşamında üç şey habersiz gelir: Doğum, ölüm ve aşk. Nasıl doğumla yeni bir aleme geliyorsak ölümle de yepyeni bir alemin kapısını aralıyoruz. İşte bu iki sessiz belirsizliğin arasında, insanı kayıtlı... ve sınırlı olduğu yatay düzlemden aşkın olana doğru yükselten bir imkandır aşk. Aşk, tüm bağları yıkarak kendi bağlarını kurar. Acısı süreklidir, paylaşılamaz ve sürekli çoğaltır kendisini. Aşk sırlardan bir sırdır, belki Sırların Sırrı`ndan bir haberdir. `Al Aşkını Ver Beni` diyen, Sevgili karşısında, aşk uğruna kendi kişisel algısını sildiği için pişmandır ve `ben`ini geri istemektedir. Oysa aşktan önceki ben`in yerinde artık yeller esmektedir. Aşkla birlikte o ben gitmiş, yerine yepyeni bir benlik gelmiştir.