Acının Omuzlanışı // İsmet Özel

Kadını bir gürültüye sapladılar. 

Evler tıkırtıydı, tıkırtıydı, tıkırtı 

kahkahamın düşürdüğü çiçekleri bulamadılar 

fırtınalı bir geceydi çünkü bulamadılar

 bombalar, bö sesleri, savaş alaborası... 

Yaşamak bir tıkırtıydı, aldırmadılar. 

Çocukların düşlerinde bir Markut

bir kurbağa zıplıyor yaşamamızdan 

hergün zıplıyor, hergün eksiliyor, 

hergün Markuuuut! Torbanı sarkıt. 

Her doğal güzelliğin bir ucunda aptallık 

öbür ucunda o kambersiz geçen düğün. 

Kadın. Kadını bir dilime katık ettiler 

Markuuuut! Torbanı sarkıt.

Siz büyüyün kan kuşları siz büyüyün 

güzün gelişi bir öğürtüdür korkmayın 

korkmayın ölüm bir başka ağzıdır yarasaların. 

Aşınmış eşikler, aşınmış yaygaralar 

aslan gibi bir kocası var mıydı bu kadının?

 Gömleğimi zorlayan kuş sesleri.

 İsmet Özel