3 Ekim 2009 Cumartesi

Üstadımm...



Mekke bir minber,
Medine bir mihrap
O Bürhan-ı Babir ,
Peygamber Aleyhisselatü vesselam
Bütün ehli imana imam...
Bana, 'sen, şuna buna niçin sataştın?' diyorlar. Farkında değilim.
Karşımda müthiş bir yangın var. Alevleri göklere yükseliyor. İçinde evladım yanıyor, imanım tutuşmuş yanıyor. O yangını söndürmeye, imanı kurtarmaya koşuyorum.
Yolda biri beni kösteklemek istemiş de ayağım ona çarpmış, ne ehemmiyeti var. O müthiş yangın karşısında bu küçük hadise bir kıymet ifade eder mi? Dar düşünceler, dar görüşler...
Ben cemiyetin iman selâmeti yolunda âhiretimi de feda ettim. Gözümde ne Cennet sevdası ne Cehennem korkusu var. Cemiyetin yirmi beş milyon (Türkiye'nin o günkü nüfusu) Türk cemiyetinin imanı namına bir Said değil bin Said feda olsun.
Kur'an'ımız yeryüzünde cemaatsiz kalırsa Cennet'i de istemem. Orası bana zindan olur. Milletimin imanını selâmette görürsem Cehennem'in alevleri içinde yanmaya razıyım. Çünkü vücudum yanarken gönlüm gül gülistan olur."

(Tarihçe-yi Hayat, "İsparta Hayatı")

4 yorum:

Unknown dedi ki...

merhaba
bu yazıyı okudunuz mu dem ile ilgili
dem adlı kitap onunla ilgili
iyi geceler

Unknown dedi ki...

yazının linkini verecektim unutmuşum
http://sensizyildizlarabakamam.blogspot.com/2009/09/demli-bir-deneme.html

cografyacı dedi ki...

okumadım ama aklımda o kitap en kısa zmanda okuyacam inş :)

Dilşâd dedi ki...

Rabbim ebeden razı olsun Ondan...