Aşk-ı Kübra: Gül dikene sormuş

9 Şubat 2010 Salı

Gül dikene sormuş

....

Gül dikene sormuş;

Ben herkesi mutlu ederken

Sen niye canları yakıyorsun ..

Diken de demiş ki;

Sen hiç acı çekmeden sevgiye ulaşan insan gördün mü? ...

.....

2 yorum:

Pabuc dedi ki...: Harika...Acı olmasa sıkıntı olmasa bir süre sonra sevginin de mutluluğunda anlamı kalmazdı ...diye düşündüm bi an :)

Güzel yazı için eline sağlık blog kardeşim :); 9 Şubat 2010 07:01
cografyacı dedi ki...: güzel düşündün blog kardşi :); 9 Şubat 2010 10:03

Yorum Gönder

Sadık Yalsızuçanlar

Aşk, insanın hallerinden bir haldir ve bu dünyaya gelişindeki o saf, yalın haline doğru bir sıçrama imkanıdır. İnsanın yaşamında üç şey habersiz gelir: Doğum, ölüm ve aşk. Nasıl doğumla yeni bir aleme geliyorsak ölümle de yepyeni bir alemin kapısını aralıyoruz. İşte bu iki sessiz belirsizliğin arasında, insanı kayıtlı... ve sınırlı olduğu yatay düzlemden aşkın olana doğru yükselten bir imkandır aşk. Aşk, tüm bağları yıkarak kendi bağlarını kurar. Acısı süreklidir, paylaşılamaz ve sürekli çoğaltır kendisini. Aşk sırlardan bir sırdır, belki Sırların Sırrı`ndan bir haberdir. `Al Aşkını Ver Beni` diyen, Sevgili karşısında, aşk uğruna kendi kişisel algısını sildiği için pişmandır ve `ben`ini geri istemektedir. Oysa aşktan önceki ben`in yerinde artık yeller esmektedir. Aşkla birlikte o ben gitmiş, yerine yepyeni bir benlik gelmiştir.